Mosty kolejowe w Stańczykach zostały wybudowane w latach 1912-1926. Konstrukcja północna została wzniesiona w latach 1912-1914 (ukończona w 1917 roku), a następnie w 1918 roku zbudowano most północny. Obie budowle są względem siebie równoległe. Mosty w Stańczykach należą do najwyższych w Polsce.
W 1915 roku sukces militarny niemieckiej armii opierał się na szybkich manewrach oddziałów przewożonych koleją na tych właśnie terenach. Konstruktorzy wprowadzili innowacyjne rozwiązania, dostosowując się do potrzeb wojskowych.
Mosty w Stańczykach wykonane zostały z żelbetony. Obie konstrukcje mostowe są piecioprzęsłowe o równym promieniu łuków wynoszącym 35 metrów. Długość mostu to ponad 180 metrów, a jego wysokość to 36,5 metrów. Są to najwyższe mosty w Polsce. Identyczna przeprawa mostowa rozpięta jest na rzeką Bludzią w miejscowości Kiepojcie.
W obliczu nowej sytuacji politycznej nie miało też sensu budować magistrali na Litwę, dlatego w latach 20. XX wieku postanowiono dokończyć budowę linii jako lokalnej trasy jednotorowej o długości 35 km, prowadzącej od stacji Botkuny przez Dubeninki, Stańczyki, Pobłędzie do Żytkiejm.
Uruchomienie linii kolejowej Gołdap - Żytkiejmy - Gąbin nastąpiło jesienią 1925 roku, a nadano jej charakter propagandowy, między innymi w celu ograniczenia emigracji zarobkowej ludności Prus Wschodnich do Niemiec oraz promowania umiejętności budowniczych i zamożności państwa pruskiego.
Historia mostów kolejowych na linii Gołdap - Żytkiejmy świadczy o koncepcji linii kolejowej o nadrzędnym znaczeniu militarnym, przeznaczonej do zgromadzenia i wyekspediowania znaczącej ilości wojsk, wychodzących z rejonu Puszczy Romnickiej.
Kadr przedstawia widok na południe. Obecnie jest on całkowicie zasłonięty przez wysoki las. Zabudowania przed mostem nie istnieją (ówczesny ich właściciel nazywał się Szebrat). Parowóz serii 55 prowadzi krótki pociąg z 3 wagonami towarowymi z Gołdapi w kierunku Żytkiejm. Pociąg przejeżdża przez północny most z prędkością blisko 50 km/h. Lokomotywy niemieckiej serii 55 (dawne pruskie G8) były podstawą ruchu towarowego na liniach wychodzących z Gołdapi.
Tor położono tylko na jednym z mostów i 1 października 1927 r. na całej trasie zaczęły kursować pociągi. Wg. rozkładu jazdy z 1938 roku na linii Gołdap - Żytkiejmy - Gąbin kursowały 3 pary pociągów osobowych na dobę. Później dla licznie odwiedzających te tereny turystów, w soboty i niedziele uruchomiono czwartą parę. W okolice Błędzianki zjeżdżali wtedy również wędkarze, grzybiarze, a zimą także narciarze. Na trasie kursowały też pociągi towarowe przewożące głównie drewno z okolicznych lasów, a w latach 40. XX wieku również kamienie m.in. do budowy kwatery Hitlera Wilczy Szaniec w Gierłoży.
Związek Radziecki postąpił z liniami kolejowymi tak samo jak Rosja podczas I wojny światowej - saperzy je rozebrali w 1945 roku, a materiał wywieźli jako zdobycz wojenną.
Często powtarzanym mitem jest użycie drewna do wypełnienia żelbetonowej konstrukcji w celu jej wzmocnienia. Ta hipoteza nie znajduje uzasadnienia w regułach sztuki budowlanej, a jej powstanie może wynikać z widocznych na północnym moście szczątków drewnianej belki lub deski, prawdopodobnie pozostałości szalunku.